Η Βιόλα

Η βιόλα είναι ένα όργανο το οποίο ανήκει στην οικογένεια του βιολιού όπως φαίνεται και από την ονομασία του. Τα μέρη της βιόλας είναι ίδια με του βιολιού αφού στο μόνο το οποίο διαφέρει με το βιολί είναι το μέγεθος και το τονικό εύρος. Οι χορδές κουρδίζονται σε διαστήματα πέμπτης (Ντο, Σολ, Ρε, Λα). Η βιόλα έχει δευτερεύων (συνοδευτικό) ρόλο σε μια ορχήστρα αφού παίζει σχεδόν πάντα την δεύτερη φωνή.

ΤΟ ΚΑΝΟΝΑΚΙ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Το κανονάκι είναι ένα όργανο που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Βασίστηκε σε ένα όργανο του Πυθαγόρα (κανόνας), το οποίο αποτελούνταν από μία μόνο χορδή την οποία ο  Πυθαγόρας χώριζε σε διαστήματα και στη συνέχεια κατέγραφε τις νότες. Αργότερα εμφανίζεται με την μορφή της άρπας και αργότερα στο Βυζάντιο που είχε μορφή παρόμοια με το σημερινό κανονάκι και χρησιμοποιούνταν κυρίως στην εκκλησία γι' αυτό και λεγόταν ψαλτήρι.












ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Αποτελείται από 70-75 χορδές ανάλογα με το τονικό εύρος κάθε οργάνου. Παίζεται με την χρήση πενών που είναι σκαλωμένες ανάμεσα σε δαχτυλύθρες.

 

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ

Σήμερα χρησιμοποιείται ως παραδοσιακό όργανο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε χώρες όπως η Τουρκία.

TO OYTI

Το ούτι ανήκει στην οικογένεια των έγχορδων μουσικών οργάνων, που παίζονται με πένα. Έχει μεγάλο αχλαδόσχημο σκάφος, κοντό και φαρδύ μπράτσο και κλείδιά πάνω σε ένα παράξενα σχηματισμένο κεφάλι.Δείτε παρακάτω τα μέρη του:

Το Ούτι ήρθε στην Ευρώπη κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μάλιστα το ούτι, θεωρείται απο κάποιους πρόγονος της κιθάρας, αφού το ούτι έδωσε την ιδέα στους Ισπανούς να κατασκευάσουν την φλαμένγκο κιθάρα ( Flamengo guitar).Το ούτι θεωρείται πλέον και ελληνικό παραδοσιακό όργανο και χρησιμοποιείται σολιστικά σε πολλα συγκροτήματα.  

ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ

Οι τρόποι είναι η κλίμακα ή αλλιώς διαδοχή μουσικών φθόγγων που αποτελεί τη βάση μιας μουσικής σύνθεσης. Τρόποι είναι: η μείζονα και η ελάσσονα κλίμακα που κυριάρχησαν στη δυτική μουσική, οι οκτώ εκκλησιαστικοί τρόποι στην αρχαιοελληνική μουσική άλλα και στη μουσική του Μεσαίωνα.

Οι εκκλησιαστικοί τρόποι προέρχονται από τους αρχαιοελληνικούς τρόπους και κατόπιν ανασχηματισμού και μετονομασίας τους από τον Άγιο Αμβρόσιο και Μέγα Γρηγόριο, διαβάζονται πλέον με ανιούσα σειρά. Διακρίνονται στους αυθεντικούς και στους πλάγιους, οι οποίοι προέρχονται από τους αυθεντικούς, αρχίζουν όμως και τελειώνουν με την πέμπτη βαθμίδα των αυθεντικών. Οι αυθεντικοί είναι: ο Δώριος, ο Φρύγιος, ο Λύδιος, ο Μιξολύδιος, ο Αιολικός και ο Ιωνικός. Ενώ αντίστοιχα οι πλάγιοι είναι: ο Υποδώριος, ο Υποφρύγιος, ο Υπολύδιος, ο Υπομιξολύδιος και ο Υποϊώνικος. 

ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

          

350-600	Περίοδος των πατέρων της εκκλησίας
600-850	Πρώιμος Μεσαίωνας-Γρηγοριανό μέλος
850-1150	Ρωμανική περίοδος*
1150-1450	Γοτθική περίοδος
1450-1600	Αναγέννηση
1600-1750	Περίοδος Μπαρόκ
1725-1775	Περίοδος Ροκοκό
1750-1825	Κλασική περίοδος
1820-1900	Ρομαντική περίοδος
1890-1915	Υστερο-Ρομαντική περίοδος**
1900	20ος Αιώνας

 
*Εμφάνιση του πενταγράμμου στη μουσική σημειογραφία, γύρω στο 1000

**Περιλαμβάνει τον Ιμπρεσιονισμό